کد مطلب:28509 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:17

گنجینه پرسمان » اديان و مکاتب

عصمت در پيامبر به چه معنايي است؟

عصمت به معناي اين است كه احتمال خطا و ارتكاب گناه از شخص معصوم منتفي است. اين كه معصومين به خاطر ديدن حقيقت و باطن گناه از آن دوري مي گزينند به معناي آن نيست كه دارا بودن چنين علمي براي همگان امكان دارد، ولي خداوند فقط آن را در قباله معصومين قرار داده است. براي روشن شدن دقيق اين مسأله بايد چند نكته دقيق فلسفي را در نظر داشت: 1- در قانون خداوند هيچ منع و اعطايي گزاف و بدون سنجش دقيق نيست. 2- خداوند تام الفاعليه و فياض مطلق است و اگر بهره اي از عنايت او به كسي نرسيد به خاطر عدم قابليت قابل است، نه نقصان در فيض الهي. بنابراين چنان نيست كه همه انسان ها قابليت يافتن چنين دانشي داشته اند ولي خداوند از افاضه آن دريغ داشته است. البته ممكن است در اينجا سؤال ديگري پديد آيد كه چطور آنها قابليت داشته و ما نداشته ايم؟ و يا اين كه مگر قابليت ها را هم خدا نمي دهد؟ براي حل اين مسأله بايد به مطالعه دقيق فلسفي نسبت به نظام طولي و عرضي عالم بپردازيد. براي آگاهي بيشتر ر.ك: عدل الهي، شهيد مطهري.